هیاهو برای “زهرمار”

این روزها فروش فیلمهای سینمایی به هدفی تبدیل شده که هر وسیله‌ای را توجیه می‌کند و فرقی ندارد این فیلم به چه منظور و با چه موضوعی ساخته شده است. تبلیغات منفی انگار تنها چاره رسیدن به فروش مناسب فیلمهاست و از هر بهانه‌ای برای رسیدن به فروش استفاده می‌شود. حربه توقیف و دست‌های پشت پرده‌ای که مانع از اکران و فروش فیلم‌ها می‌شود هم یکی از این روشهای تبلیغات منفی است. حتی گاهی پروپاگاندایی علیه فیلم شکل می‌گیرد تا برای آن حاشیه‌سازی کند و در راستای این حاشیه سازی کنجکاوی مخاطب برانگیخته شود تا شاید فیلم بتواند فروش لازم را کسب کند. به تازگی هم فیلم «زهرمار» به دنبال ایجاد این حواشی در راستای دستیابی به فروش و حاشیه‌سازی برای ایجاد کنجکاوی مخاطب است. زمانی اعلام می‌شود که فیلم توقیف شده‌ است و زمانی دیگر از وجود دستهای پنهان برای ممانعت از اکران فیلم سخن می‌گویند. حال اینکه فیلم هیچوقت توقیف نبوده‌است و مداحی هم مانع از اکران آن نشده است. تنها دلیل این است که فیلم «نبات» هنوز حق دارد در سینمای سرگروه خود به اکران ادامه دهد؛ درست مانند فیلمهای «سامورایی در برلین» و «تگزاس2»، آیا چون نبات یک فیلم اجتماعی است و نمی‌تواند آنطور که باید رضایت سینمای تجاری را جلب کند به هر دلیل از اکران باز بماند. غلامرضا فرجی درباره این اتفاق گفته بود: «تعداد هفته اکران فیلم «نبات» به سرگروهی سینما زندگی هنوز تمام نشده است؛ به همین دلیل فیلم «زهرمار» در این لیست قرار نگرفت، اما پخش کننده این فیلم در حال رایزنی برای حل مشکل است تا به صورت توافقی جایگزینی صورت گیرد.» یکی از راه‌های اعمال فشار و نفوذ توسط فعالان فیلم تجاری اعلام اخباری است که هنوز مورد تایید شورای صنفی نمایش قرار نگرفته تا بعد از اعلام، بتوانند فشار را برای دریافت مجوز اکران در زمان خود بیشتر کنند. به اندازه کافی به فیلمهای اکران رمضان ظلم شده‌است و به نظر می‌رسد بد نیست سینمای دولتی کمی مقابل این جریان سینمای تجاری بایستد.